0-3 yaş döneminde beyin gelişiminde birçok kayda değer gelişme yaşanmaktadır. Ne kadar genlerin etkisi olsa da bebeğin bulunduğu çevrenin oynadığı rol çalışmalarda görülmektedir. Bebeğin çevresini kapsayan, ona bakım veren kişinin (genelde anne ve babanın) bebekle kurduğu ilişkide, bebeğe karşı sevgi dolu, cevap veren ve ihtiyaçlarına ilgili olması, bebeğin sağlıklı gelişimi için kritik olmaktadır.
Bu ilişki içinde, bebek doğumundan itibaren bakım veren kişiye yakınlık ihtiyacını iletmektedir. Bu ihtiyaçları bebekler gülümseyerek, mırıldanarak ya da ağlayarak ebeveynlerine iletirken çocuklar ise ihtiyaçlarını daha çok sözel olarak ifade ederler. Bebek ya da çocuktan gelen her küçük ihtiyaç çağrısı, onun ihtiyacını anlamak ve yanıt vermek için kıymetli bir fırsattır. İhtiyacını ileten bebek ya da çocuk ve ona karşılık verecek olan anne-baba arasındaki bu süreç, beyinde kurulan bağlantılar için bir temel yaratmaktadır.
Bebeğinin ihtiyacına karşılık vererek onunla iletişime geçen ebeveynler, tam olarak çocuğun beyin gelişimine katkı sağlamaktadır. Bu nedenle, çocukla konuşmak, şarkı söylemek, kitap okumak veya oyun oynamak, çocuğa çevresini keşfetmek ve güvenli/huzurlu bir ortam sağlamak, bebeğin özellikle beyin gelişimine katkısı için pek kıymetlidir.
